Atölyeler:

Uluslararası Sergiler, Eleştirel ve Deneysel Küratöryel Çalışmalar
Bige Örer
17-18-19 Temmuz
Uluslararası sergilerin yapımı ve dinamikleri gerçekleştirildikleri coğrafya, bağlam ve mekanlara göre değişir. Küratöryel stratejiler ve yöntemler bu dinamikler üzerinden sergileri ve etrafında örecekleri programları şekillendirirken sanatsal üretimler, mekan kullanımları, kamusal programlar, yerel izleyiciyle etkileşim bu süreç içerisinde üzerinde beraber çalışılan alanlardan sadece örnekleri oluşturur. Uluslararası sergilerin dönüştürücü gücü nelerdir? Ne ölçekte bir kamusal diyalog ve tartışma zemini yaratabilirler? Sanatçılar, küratörler, sanat profesyonelleri, sanat eleştirileri, destekçileri ve izleyicisinin beraber oluşturduğu ekosistemde sorumluluklar nasıl tanımlanır ve karşılaşmalar nasıl gerçekleşir? Bu atölye çalışmasında sanat tarihinde dönüm noktası yaratan çeşitli sergi örnekleri üzerinden yola çıkarak günümüzde küratöryel çalışmaların soruları ve günümüz koşullarına verdiği cevaplar üzerinden bilgi ve deneyim paylaşımının yanı sıra canlı bir tartışma alanı teşvik edilecektir.

Küratörlüğün ABC’si ve Bir Küratöre Sormak İstediğiniz Her Şey!
Çelenk Bafra
Giderek görünürlüğü artan küratörlüğün sanat ekosistemindeki yeri nedir? Bir meslek olarak küratörlüğün tarihsel ve kuramsal analizinin yanı sıra yurtiçi ve yurtdışındaki küratöryel alanda çalışma olanaklarının inceleneceği atölyede farklı model ve deneyimler hakkında sohbet edilmesi planlanıyor. Atölyenin ikinci bölümünde, son yirmi yılda bienal ve müze gibi büyük ölçekli sanat kurumlarının yanı sıra bağımsız olarak küratörlük yapan Çelenk Bafra, küratöryel pratikler ve küratörlük mesleği üzerine katılımcıların sorularını yanıtlıyor. Her katılımcının araştırma ve pratik çalışma alanı olarak küratörlük ile ilgili bir soru hazırlayarak gelmesi beklenen atölyede, çağdaş sanat pratikleri çerçevesinde küratörlüğün dönüşen tanımı, rolü ve sorunsalları tartışmaya açılıyor.

Hassas Sesler
Evrim Kavcar ve Elif Öner
“Kâğıt üzerine aniden düşüp yürüyen örümceğin sesi”
Dinlemenin sanatsal üretimde ve sergileme pratiklerindeki yerini bir dizi egzersiz üzerinden değerlendirmeyi deneyecek ve üç gün sürecek bu atölyede, ses çıkarmama/çıkaramama, dinleme/dinleyememe hallerini  tartışabileceğimiz bir alana sahip olacağız. Sese odaklanmak teması güçlendirir mi?

“Hassas Sesler” Nesin Köyü’nde hangi seslere, mekanlara ve tecrübelere tekabül eder? Görme odaklı bir dünyada dikkatten kaçan “hassas” seslere odaklanmak, hafızamızdaki sesleri yazılı olarak tariflemek, Nesin Köyü’nde sessiz bir yürüyüş ardından deneyim paylaşımı, gözler kapalı bir şekilde duyacağımız sesleri (jestlerin, temas eden objelerin, arka planda süren gündelik hayatın seslerini)  çizgiye aktarmak, bu atölyenin egzersizleri.

Küratöryel Üretim ve Sergilerin Oluş Biçimleri
Kevser Güler
“Küratöryel Üretim ve Sergilerin Oluş Biçimleri” atölyeleri, sergiler tarihinden örnekler üzerinden bir serginin ilgilerini sergi yapma pratiğinde metinsel veya sözel olmayan biçimlerde kat etmenin küratöryel yollarına odaklanıyor. Herhangi bir sergi bağlamında, küratöryel çalışma, sanatçılar, katılımcılar ve ekiple bereber emek verme, yeni yapıt üretim süreçlerinde araştırmayı kolaylaştırma ve diyalog, mekan çalışması yapma, yapıtların mekanla, sergileme birimleriyle, birbirleriyle ve serginin bütünüyle ilişkilerini düşünme, serginin kaynak yapısı dahil koşullarını oluşturma veya tartma, ve hem serginin hazırlık sürecinde hem de sonrasında mümkün kıldığı karşılaşmaları ve bir aradalıkları mesele etme dahil pekçok sorumluluğu kapsar; serginin teması hakkında bir çerçeve sunmak ve seçkiye eğilmek yanında. “Küratöryel Üretim ve Sergilerin Oluş Biçimleri” atölyelerinde, sergiler tarihinden deneyimlere odaklanarak, bir sergi mekanı olarak sera inşa etmek, davetli kolektiflerin sanatçıları davet ettiği bir sergi biçimi, kelebekler için bir sergi fikri, yerleşim planını reddeden bir serginin kurulması, bir mahallenin kullanımda olan çeşitli apartman dairelerine yayılan bir grup sergi tasarlamak, odağı dayanışma olan bir sergi planlamak, evinin mutfağında bir sergi yapmak, ziyaret edilemeyen bir sergi açmak gibi başlıklar etrafında sergilerin biçimsel kararlarının etkileri ve anlamları irdelenecek.

*Atölyelerin süreceği bir hafta boyunca, tercih eden atölye katılımcılarının gruplar halinde ortak çalışmayla birer sergi tasarlaması ve 22 Temmuz’da tasarladıkları sergiyi sunmaları beklenmektedir.

Geleceğin Müzelerini Nasıl İnşa Ederiz?
Öykü Özsoy Sağnak
Sanat kurumu, sanat üretimi ve sunumu ile doğrudan ilişkili olan, günümüzdeki toplumsal ilişkilere yansıyan söylemlerin müzakere edildiği ve farklı müşterekler arasında iletişimi odağına yerleştiren bir mekândır. Sanat yapıtlarını koleksiyonunda toplayan, koruyan, belgeleyen, sergileyen ve gelecek nesillere aktaran bir sanat kurumu olarak müzeler, günümüzde coğrafya fark etmeksizin tüm insanlığı etkileyen krizlerle baş edebilmek için kendilerini yeniden değerlendirmek ve yapılandırmak zorundalar. 2020 yılında tüm dünyayı etkileyen pandemiyle birlikte tetiklenen bu süreç, özellikle küresel anlamda yüzleşmek zorunda olduğumuz iklim krizi, toplumun farklı kesimlerinin temsili, dekolonizasyon, dijitalleşmenin etkisi gibi temalar çerçevesinde müzelerin günümüzdeki rolünü ve işleyişini sorgulamalarını tetikliyor. Sanat kurumlarının ve müzelerin daha demokratik, kapsayıcı, sürdürülebilir kurumlar olmaları için yeni stratejiler nasıl geliştirebiliriz? Geleceğin müzelerini inşa etmeye nereden başlayabiliriz? Atölye, özellikle 20. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren gündeme gelen önemli sanat kurumu ve müze örneklerini incelerken, bir yandan da yeni bir müze modelini katılımcılarla birlikte hayal ediyor.

Deprem bölgesinden 10 kişinin programa katılımı SAHA tarafından desteklenecektir.